Afgelopen maanden stonden in het teken van voorbereiding van Immersive en er moesten een hoop formaliteiten afgehandeld worden. Maar eindelijk was het dan zover. We kregen de sleutel van ons pand! Tijd om de boel in de verf zetten, artikelen aanschaffen, nutsvoorzieningen regelen en natuurlijk hard aan de bak met onze marketing & sales.
Oorspronkelijk was de bedoeling dat wij onze simulatoren op 27 maart 2017 konden ophalen, maar dit werd steeds later en later en later. Tot 12 april 2017, toen we eindelijk een telefoontje kregen dat de simulatoren klaar waren en wij ze echt konden ophalen. Nou moet ik eerlijk toegeven; wij zijn als ondernemers ongeduldig, maar 2 weken duurt voor ons lang, echt héél erg lang. Al helemaal omdat onze opening gepland stond op 15 april. Hiervoor waren de pers, een hoop partners en klanten al uitgenodigd dus dit was onze D-Day.
Tijd om de simulatoren op te halen!
Vesaro zit in Engeland, Maidstone, een klein halfuurtje van Londen vandaan. Niet geheel onmogelijk om in één dag met de auto te rijden, dat hadden wij namelijk al eens gedaan. Daarnaast is het een mooi excuus voor een road trip, zo zie je weer eens wat anders dan vier muren en je dagelijkse administratieve sleur.
Een retourtje Almere – Maidstone
12 april om 5.10 uur exact reden Sebastiaan en Ted weg vanuit Almere. Het was volgens de navigatie een kleine 4 uur rijden naar Calais, Frankrijk. Wij konden echter niet op maximale snelheid rijden dus het zou gegarandeerd langer duren. Het was even wennen maar de bus was prima te rijden.
Rond 10.15 uur kwamen wij aan in Calais


Na circa 35 minuten kwamen wij de tunnel uit en belandden wij op Engelse bodem. Het was natuurlijk even wennen om aan de andere kant van de weg te rijden. Als je eenmaal op de snelweg rijdt dan gaat het prima, maar als je binnendoor rijdt dan is het lastig met voorsorteren en hoe je van de rotonde afkomt. Wij wurmden onze prachtbus gedurende een klein halfuurtje door nauwe Engelse landweggetjes. Wij kwamen vervolgens aan bij Vesaro rond 12:30 uur Engelse tijd.

Snelle pit-stop bij Vesaro en weer verder
De jongens van Vesaro waren nog druk bezig om onze simulatoren in te pakken. Dat was een mooi moment om even te kijken in de assemblagehal van Vesaro. Dit was een unieke kans om te kijken hoeveel simulatoren er nog in productie stonden. Wij telden snel een kleine 7 simulatoren die getest en geassembleerd werden. De gehele productievloer lag vol met moertjes, onderdelen en racestuurtjes. Nadat we ongeveer 15 minuten gewacht hadden, kregen wij het signaal dat wij onze bus konden voorrijden.

Drie pallets en 650 kilogram aan high-tech gaming apparatuur werd ingeladen via onze laadklep. Vervolgens werd de boel vastgezet en op dat moment kwam de CEO van Vesaro nog even gedag zeggen.



Rijden met een dure lading
We zijn vervolgens rond 13.00 uur weer heel voorzichtig teruggereden naar Folkestone om de trein naar Nederland te nemen. Dit ging al veel vlotter dan de heenreis en rond 15.00 uur zaten wij in Calais. De navigatie gaf aan dat er file was en op de radio hoorden we dat er grote problemen waren bij Antwerpen. Sebastiaan stelde voor om een ‘alternatieve’ route te nemen. Een hele culturele route was dit, wij gingen namelijk via een lokale, onverharde weg om de file om te zeilen. Normaal vertrouwen wij Sebastiaan 100% omdat zijn stuurvaardigheden best top zijn, maar op dit weggetje hielden wij even ons hart vast. Nadat we de rally-parcours in een halfuurtje hadden afgelegd konden wij weer onze normale route vervolgen. Luc stond paraat in Nederland met een grote groep van technische liefhebbers die ons zouden helpen met de simulatoren.
Terug in Almere dus ‘snel’ assembleren
Om 20:15 uur kwamen wij aan bij ons mooie pand aan Westeinde 2B. We hadden nog geen avondeten gehad dus we aten snel een kilo spareribs en gingen aan de slag. Het was voor ons nog een grote verrassing wat er in de dozen zou zitten en hoeveel werk het zou kosten. Vesaro gaf aan dat het ongeveer 40 uur per simulator kost tot deze in orde is. Wij zouden dit wel even sneller kunnen want wij houden nou eenmaal van uitdagingen. Toen wij de dozen openden kwamen wij erachter waarom het zo lang zou duren. Elk onderdeel, elk moertje, elke schroefje of ringetje moest nog geassembleerd worden. Gelukkig hebben wij vroeger veel met lego gespeeld en zijn wij de koningen der IKEA-kasten-bouwpakketten dus dit varkentje zouden wij wel even wassen.

Het ging allemaal best prima en op donderdag 13 april stond er al één werkende racesimulator.

We konden niet wachten om zelf plaats te nemen in onze Cobra racestoelen. Onze blijheid en enthousiasme waren enorm nadat wij een paar rondjes, met een nog niet optimaal afgestelde racesimulator, hadden geknald. De opening zou dus goed moeten komen, we hadden ten slotte nog een dag de tijd en de simulatoren waren al voor 70% klaar.

Soms zit het mee en soms..
Toen gebeurde er iets wat je altijd overkomt als je met een deadline zit. Het lijkt er een beetje op als je twee dagen keihard hebt gewerkt aan je scriptie, het is 23.50 uur en je deadline nadert in tien minuten. Je wilt het bestand uploaden maar wat blijkt, je hebt het goede bestand niet opgeslagen en bent nu alles kwijt. Oké, oké, we hebben jullie genoeg in spanning gehouden. Ted was ijverig bezig om de software van de computers te updaten en de Oculus Rift aan te sluiten. Dat ging allemaal prima, tot we na de installatie van de Oculus een blauw scherm kregen. Windows 10 was vastgelopen en we wisten meteen dat dit niet goed was.

Nadat we hopeloos een back-up en herstelpunt probeerden op te halen kwamen wij erachter dat die er niet was. Geen enkel probleem had Vesaro al gezegd, twee hard-disks zouden geleverd zijn waar de back-ups opstaan. Dit was echter het grootste probleem waar wij niet aan gedacht hadden; de hard-disks met back-ups ontbraken! Vergeten door de productie van Vesaro hoorden we later. Toen brak het zweet even bij ons uit, maar gelukkig hadden we nog een andere werkende PC. We waren weer in de avond doorgegaan en rond 23.00 uur hielden wij het voor gezien.
One day before D-day
Vrijdag 14 april 2017, nog één dag voor D-day. De kabels moesten netjes weggewerkt worden en we hadden een aantal snoeren en USB-connectors nodig; kleine dingetjes dus. En ohja, een gecrashte computer die nog opnieuw geïnstalleerd moest worden. Ontzettend balen maar met één simulator moesten we kunnen draaien. Wij zijn die vrijdag bezig geweest om de inkopen te regelen, de webmail te verzorgen want die blijft uiteraard ook doorgaan en hadden de muurstickers aangebracht. Er is hard gewerkt aan de bekabeling maar dit was nog een tijdsintensieve klus. Zou onze D-day dan gedoemd zijn?
D-day: alles of niets?
D-day, zaterdagochtend 15 april 2017 om 8.00 uur. De opening zou om 12.00 uur van start gaan dus we hadden nog tijd om ballonnen te blazen, hapjes klaar te maken en schoon te maken. We got this! Rond 11.30 uur was alles klaar en moesten wij beslissen; gaan wij onze opening starten met een half werkend product (één simulator deed het ten slotte niet en de andere was nog niet aangesloten op de Oculus Rift)? Wij hadden besloten dat het alles of niets zou zijn, wij hadden een Virtual Reality Race experience beloofd dus die zouden wij leveren ook. Het moment van de waarheid toen wij besloten hadden om de Oculus Rift te installeren. Het lukte en we hadden beeld! Tot ons scherm begon te knipperen, een simpele herstart zou dit probleem moeten verhelpen. We drukten op de herstartknop en toen was het weer raak. Weer een blauw gecrasht scherm, dit was de druppel. We zouden de Grand-Opening niet halen. Ontzettend balen en we schaamden ons rot. Vervolgens hebben we alle klanten voor het weekend afgebeld en de pers geannuleerd.
Hoe nu verder?
Een leerles voor onze eerste opening, wij dachten namelijk dat wij een ruime planning hadden maar waren te optimistisch geweest. Iets wat in de geschiedenis al vaker voorgekomen is tijdens een D-day operatie. We hadden dus werkende simulatoren en de meest prachtige race-apparatuur, maar nietwerkende software. Het koppie lieten wij niet zakken en we zijn weer vol aan de bak geweest! Vesaro hielp ons maximaal en we probeerden alles eindelijk up and running te krijgen. Uiteindelijk kwamen wij er zelf achter dat wij een aantal problemen hadden met onze USB-drivers, videokaarten en het moederboard. Dus een tip voor iedereen die overweegt om een Oculus Rift te kopen; update eerst alle drivers en raadpleeg een Oculus-gebruiker. We hebben het uiteindelijk zelf opgelost en inmiddels is Immersive bijna storingsvrij. Afgelopen tijd is een ondernemers-experience geweest waarin wij veel hebben geleerd!
